Παιδικές αναμνήσεις και νοσταλγία μιας εποχής που ποτέ δεν θα ξεχάσουμε…
Για να θυμηθούμε τα χρόνια όταν ήταν όλοι ξέγνοιαστοι…Και δεν βιάζονταν να μεγαλώσουν..
Ήταν η τελευταία δεκαετία που προλάβαμε κρυφτό, κυνηγητό, κλέφτες και Αστυνόμους κ.α.
Όταν παίζαμε ποδόσφαιρο στην αλάνα και όχι σε περιφραγμένα γήπεδα 5χ5.
Τρώγαμε καραμελάκια ΡΕΖ, γαριδάκια Extra και Φοφίκο…
Παίρναμε κουλούρια και λουκουμάδες με ζάχαρη από το κυλικείο και όχι τυποποιημένες τυρόπιτες κουρού.
Τρώγαμε Κουκουρουκου και σοκοφρέτες… Κάναμε ψεύτικα τατουάζ από τις τσίχλες…
Διαβάζαμε Μπλεκ, Αγόρι.
Τρώγαμε ακόμη σπιτικό φαγητό και τα κορίτσια διάβαζαν Σούπερ Κατερίνα…
Βγαίναμε με τα ποδήλατα στο δρόμο και δεν κινδυνεύαμε να μας πατήσουν.
Παίζαμε Μήλα – Σχοινάκι – Μακριά γαϊδούρα.
Πλέον τίποτα δεν θυμίζει εκείνη την αθώα εποχή.
Όλα άλλαξαν. …Μάλλον προς το χειρότερο…
- Τα παιδιά ΔΕΝ πρέπει να είναι Άριστα, πρέπει να είναι Ευτυχισμένα
- “Όχι, παιδί μου. Δε σ΄ αφήνω να δεις Survivor”
- To Συγκλονιστικό άρθρο «Η χώρα του Εγώ»
