Μεγάλη συζήτηση αλλά και ανησυχία έχει προκύψει το τελευταίο διάστημα σχετικά με τους ελαττωματικούς αερόσακους τύπου Takata που φαίνεται να υπάρχουν σε αυτοκίνητα που κυκλοφορούν στην Κύπρο και όχι μόνο. Τι μπορεί να γίνει ώστε να μειωθεί η πιθανότητα σοβαρών τραυματισμών ή και απώλειας ζωών;
Του Γιώργου Παπαιωάννου
Οι ελαττωματικοί αερόσακοι Takata έχουν προκαλέσει σοβαρές ανησυχίες παγκοσμίως και η έλλειψη επαρκής πληροφόρησης και διαφάνειας αποτελούν ένα πολύ σοβαρό ζήτημα. Οι αερόσακοι ενεργοποιούνται μέσω αισθητήρων που ανιχνεύουν την απότομη επιβράδυνση του οχήματος και σε περίπτωση ατυχήματος φουσκώνουν σε χιλιοστά του δευτερολέπτου. Παρόλα αυτά οι αερόσακοι Takata έχουν συνδεθεί με σοβαρούς τραυματισμούς και θανάτους λόγω της αποτυχίας τους να λειτουργήσουν σωστά σε συνθήκες ατυχήματος.
Η NHTSA (Εθνική Υπηρεσία Ασφαλείας Μεταφορών των ΗΠΑ) παρέχει λεπτομερείς πληροφορίες σχετικά με τα ανακληθέντα οχήματα, γεγονός που διευκολύνει τους ιδιοκτήτες να ελέγξουν αν το αυτοκίνητό τους επηρεάζεται. Αντιθέτως, η Ευρώπη φαίνεται να έχει προχωρήσει σε λιγότερο οργανωμένες διαδικασίες, καθιστώντας πιο δύσκολη την ενημέρωση των καταναλωτών για την ασφάλεια των οχημάτων τους. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την δημιουργία ενός κενού στην ενημέρωση και προστασία των Ευρωπαίων οδηγών, για τους πιθανούς κινδύνους που σχετίζονται με τους ελαττωματικούς αερόσακους. Είναι επιτακτική ανάγκη οι Ευρωπαϊκές αρχές να βελτιώσουν την επικοινωνία και την διαφάνεια γύρω από ζητήματα ασφάλειας οχημάτων, ώστε οι πολίτες να είναι καλύτερα ενημερωμένοι και προστατευμένοι.
Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι η πρώτη ανάκληση ελαττωματικών αερόσακων Takata, ξεκίνησε το 2014 και σταδιακά αυξήθηκε στα 120 εκατομμύρια ελαττωματικούς αερόσακους που αφορούσαν περισσότερα από 55 εκατομμύρια οχήματα.
Φτάνοντας λοιπόν στο τραγικό συμβάν του Ιανουαρίου του 2023 που στοίχησε την ζωή στον 24χρονο Κυριάκο Οξινό με αυτοκίνητο που διέθετε ελαττωματικούς αερόσακους Takata και η παραγωγή του σταμάτησε το 2006, οδηγούμαστε στο συμπέρασμα ότι υπήρξε αδράνεια και παράληψη τόσο μερίδας των Κυπριακών αντιπροσωπειών αυτοκινήτων αλλά και του ιδίου του Τμήματος Οδικών Μεταφορών (ΤΟΜ).Οι αρμόδιες αρχές θα έπρεπε να αναλάβουν πρωτοβουλίες να ενημερώσουν τους πολίτες σχετικά με την κατάσταση των οχημάτων τους και να παρέχουν σαφείς πληροφορίες για το πώς να ελέγξουν αν το όχημα τους επηρεάζεται από τις ανακλήσεις. Μια καλή λύση θα ήταν να εισαχθεί η εξέταση των αερόσακων κατά τη διάρκεια του Τεχνικού Ελέγχου (ΜΟΤ) και οι ιδιοκτήτες οχημάτων να ενημερώνονται άμεσα για την κατάσταση τους.
Επιπλέον, το γεγονός ότι πάνω από το 60% της κυπριακής αγοράς αποτελείται από εισαγόμενα οχήματα, κυρίως από την Ιαπωνία, προσθέτει έναν επιπλέον παράγοντα πολυπλοκότητας. Οι ιδιοκτήτες των “γκρίζων αυτοκινήτων” όπως αποκαλούνται βρίσκονται σε αδιέξοδο, καθώς κάποιες από τις αντιπροσωπείες υποστηρίζουν ότι δεν έχουν πρόσβαση σχετικά με τις ανακλήσεις των εν λόγω οχημάτων.
Συνοψίζοντας υπάρχουν τρεις κατηγορίες οχημάτων, αυτά που αγοράστηκαν καινούργια στην Κύπρο, τα εισαγόμενα από Ευρωπαϊκές Χώρες και αυτά που εισήχθηκαν από Ιαπωνία. Μια πιθανή συγχώνευση των τριών αυτών κατηγοριών μπορεί να οδηγήσει σε καθυστερήσεις και αναποτελεσματική διαχείριση της κατάστασης
Εντούτοις η χρήση της βάσης δεδομένων του ΤΟΜ για την παρακολούθηση των χιλιομέτρων που διανύει κάθε όχημα κατά τους Τεχνικούς Ελέγχους (ΜΟΤ) αποτελεί ένα χρήσιμο εργαλείο για την αποτελεσματική διαχείριση της διαδικασίας αλλαγής των αερόσακων, καθώς θα μπορούσε να αναπτυχθεί ένα σύστημα προτεραιότητας που να εξασφαλίζει ότι οι οδηγοί που διανύουν τα περισσότερα χιλιόμετρα να εξυπηρετούνται πρώτοι μειώνοντας την πιθανότητα σοβαρών τραυματισμών η και απώλειας ζωών.
Εν κατακλείδι, η συνεργασία μεταξύ του κράτους, των αντιπροσωπειών και των πολιτών είναι θεμελιώδης για την αποτελεσματική αντιμετώπιση αυτού του ζητήματος και την προστασία της δημόσιας ασφάλειας.
Γιώργος Παπάιωάννου
Μηχανολόγος Μηχανικός