Το γιουβέτσι είναι από τα πιο χαρακτηριστικά πιάτα της ελληνικής κουζίνας: πλούσιο, ζουμερό και βαθιά παρηγορητικό. Κάθε σπίτι έχει τη δική του εκδοχή, αλλά η “μαμαδίστικη” συνταγή έχει πάντα μια μικρή μαγεία – ίσως η υπομονή στο σοτάρισμα, ίσως οι σωστές ποσότητες μπαχαρικών, ίσως η αγάπη που δεν γράφεται σε γραμμάρια.
Υλικά για το γιουβέτσι της μαμάς
1 κιλό μοσχάρι κομμένο σε κύβους (ή κοτόπουλο/αρνί, ανάλογα με το γούστο)
500 γρ. κριθαράκι μέτριο
1 μεγάλο κρεμμύδι ψιλοκομμένο
2 σκελίδες σκόρδο
1 κουτί ντομάτα κονκασέ ή 2 ώριμες τριμμένες
1 κ.σ. πελτέ ντομάτας
1 ποτήρι κόκκινο κρασί
5–6 κουταλιές ελαιόλαδο
1 δαφνόφυλλο
Αλάτι, πιπέρι
Κανέλα (προαιρετική, για άρωμα “μαμάς”)
Ζωμός ή νερό
Τριμμένη γραβιέρα για το σερβίρισμα
Εκτέλεση
1. Το σωτάρισμα που κάνει τη διαφορά
Η μαμά πάντα έλεγε: «Το καλό γιουβέτσι θέλει το χρόνο του». Σε μια φαρδιά κατσαρόλα, ζέσταινε καλά το ελαιόλαδο και σωτάριζε το κρέας μέχρι να ροδίσει από όλες τις πλευρές. Έτσι “κλειδώνει” τους χυμούς του.
2. Αρώματα που ξυπνούν μνήμες
Πρόσθετε το κρεμμύδι και το σκόρδο και τα άφηνε να μαλακώσουν. Μετά έβαζε τον πελτέ για να καβουρδιστεί ελαφρά και να γλυκάνει. Το κόκκινο κρασί έσβηνε τη φωτιά και γέμιζε την κουζίνα άρωμα.
3. Σιγομαγείρεμα με υπομονή
Ήταν η πιο βασική της συμβουλή: το κρέας θέλει χρόνο. Μόλις έμπαινε η ντομάτα, το δαφνόφυλλο, η κανέλα και ο ζωμός, χαμήλωνε τη φωτιά και το άφηνε να βράζει σιγά σιγά μέχρι να μαλακώσει.
4. Το κριθαράκι στο φούρνο
Σε ένα μεγάλο ταψί, άπλωνε το κριθαράκι και έριχνε πάνω του όλο το ζεστό κρέας με τη σάλτσα. Έπειτα πρόσθετε λίγο ακόμη ζεστό νερό και το έψηνε μέχρι να “τραβήξει”.
5. Σερβίρισμα
Μια πρέζα πιπέρι, λίγη γραβιέρα από πάνω, και –το πιο σημαντικό– μια πρόσκληση σε όλους: «Ελάτε να φάμε!».
