Παγκόσμια Ημέρα για την Αγκυλοποιητική Σπονδυλοαρθρίτιδα το πρώτο Σάββατο του Μαΐου, και στο προσκήνιο έρχεται μία αυτοάνοση, επώδυνη, χρόνια φλεγµονώδης πάθηση που προσβάλλει κυρίως τη σπονδυλική στήλη των νέων.
Η πάθηση αυτή χρειάζεται άμεση και αποτελεσματική αντιμετώπιση διότι είναι εξελισσόμενη και δίχως την κατάλληλη θεραπεία μπορεί να έχει σοβαρές επιπλοκές.
Όπως αναφέρει η Ελληνική Εταιρεία Αντιρευματικού Αγώνα (ΕΛΕΑΝΑ), η αγκυλοποιητική σπονδυλοαρθρίτιδα κατά κανόνα εκδηλώνεται στις ηλικίες κάτω των 45 ετών. Η μέση ηλικία της διάγνωσης είναι τα 25 έως 45 έτη.
Γι’ αυτό τον λόγο οι νέοι με επίμονο πόνο στη μέση και πρωινή δυσκαμψία για παρατεταμένο χρονικό διάστημα, πρέπει να ζητούν συμβουλή και καθοδήγηση από κάποιον ρευματολόγο.
Η αγκυλοποιητική σπονδυλοαρθρίτιδα δεν είναι ένας απλός πόνος στη μέση, ούτε σημαίνει πως όποιος πονά στη μέση πάσχει από τη νόσο. Υπολογίζεται ότι περίπου ένας στους 100 πάσχοντες από οσφυαλγία έχει τελικά αγκυλοποιητική σπονδυλοαρθρίτιδα.
Η νόσος οφείλεται σε δυσλειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος , το οποίο επιτίθεται στις αρθρώσεις:
Μεταξύ των σπονδύλων καθώς και
Μεταξύ σπονδυλικής στήλης και πυέλου (ιερολαγόνιες αρθρώσεις)
Καθώς η νόσος εξελίσσεται, μπορεί να προκαλέσει χρόνιο πόνο και να μειώσει την ικανότητα κίνησης.
Μπορεί επίσης να προκαλέσει δυσκαμψία του θωρακικού κλωβού (των πλευρών) σε ορισμένους ασθενείς, µε αποτέλεσμα να μειώνεται η χωρητικότητα των πνευμόνων.
Γι’ αυτό είναι τόσο σημαντική η άμεση συμβουλή από τον ρευματολόγο ιατρό, ώστε να υπάρξει έγκαιρη διάγνωση και να αρχίσει αμέσως η κατάλληλη θεραπεία.
Οι κίνδυνοι της καθυστερημένης διάγνωσης
Αν η αγκυλοποιητική σπονδυλοαρθρίτιδα δεν αντιμετωπιστεί εγκαίρως, η βλάβη μπορεί να επεκταθεί. Στα σοβαρότερα περιστατικά, η φλεγμονή μπορεί να προκαλέσει σχηματισμό νέου οστίτη ιστού, µε συνέπεια τη συνένωση των σπονδύλων και την κύρτωση της σπονδυλικής στήλης.
Οι ασθενείς µε συνένωση σπονδύλων μπορεί να αναπτύξουν κυρτή στάση του σώματος (κύφωση). Μπορεί επίσης να προσβληθούν και άλλες περιφερικές αρθρώσεις.
Τα αίτια της αγκυλοποιητικής σπονδυλοαρθρίτιδας δεν είναι γνωστά. Ουδείς γνωρίζει γιατί το ανοσοποιητικό σύστημα στρέφεται εναντίον των υγιών αρθρικών κυττάρων στους ασθενείς που πάσχουν από τη νόσο.
Η ιατρική έρευνα, όμως, έχει καταδείξει ορισμένα βασικά δεδομένα:
Η γενετική προδιάθεση μπορεί να παίζει βασικό ρόλο στην αγκυλοποιητική σπονδυλοαρθρίτιδα. Σε πολλούς ασθενείς, η παρουσία ενός συγκεκριμένου γονιδίου αυξάνει τις πιθανότητες αναπτύξεως της νόσου
Υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις ότι σε ανθρώπους µε προδιάθεση για αγκυλοποιητική σπονδυλοαρθρίτιδα, ρόλο στην πυροδότησή της μπορεί να παίζουν διάφοροι μικροοργανισμοί
Τα ύποπτα συμπτώματα
Όποια κι αν είναι η αιτία, είναι σημαντικό οι νέοι να αναγνωρίζουν τα ύποπτα συμπτώματα που προκαλεί η αγκυλοποιητική σπονδυλοαρθρίτιδα, ώστε να απευθύνονται εγκαίρως στον γιατρό.
Τα συμπτώματα αυτά είναι ένα ή περισσότερα από τα εξής:
Πόνος, δυσκαμψία ή ευαισθησία στις αρθρώσεις στο κάτω μέρος της ράχης, στους γλουτούς, τους ώμους, τις πλευρές, τους γοφούς ή τους μηρούς
Πόνος που έχει εξαπλωθεί από το κάτω μέρος της ράχης και τους γλουτούς, προς τη σπονδυλική στήλη και τον αυχένα
Πόνος και δυσκαμψία που επιδεινώνεται το βράδυ και τις πρωινές ώρες
Δυσκαμψία που καταπραΰνεται µε την κίνηση ή με την άσκηση
Πόνος στη μέση που επιμένει επί περισσότερο από 3 μήνες
Αίσθημα κόπωσης
Η ΕΛΕΑΝΑ τονίζει ως αυτή η λίστα των συμπτωμάτων δεν αποτελεί επίσημο διαγνωστικό εργαλείο. Σκοπός της είναι να συμβάλλει στην αναγνώριση των συμπτωμάτων που προκαλεί η αγκυλοποιητική σπονδυλοαρθρίτιδα.
Μόνον ο ρευματολόγος ιατρός μπορεί να διαγνώσει εάν ένας ασθενής έχει αγκυλοποιητική σπονδυλοαρθρίτιδα. Και αυτό διότι υπάρχουν και άλλες παθήσεις που μπορεί να προκαλέσουν παρόμοια συμπτώματα.
