Ο «Θρύλος» των ρεκόρ – δεν υπάρχει αυτό που πάει να κάνει ο Ολυμπιακός του Σίλβα!

Είναι πολλά ήδη τα επιτεύγματα του φετινού Ολυμπιακού. Το εντυπωσιακό 16 στα 16 στο πρωτάθλημα είναι αυτό βεβαίως που ξεχωρίζει. Μια ομάδα, όχι απλά ανίκητη, αλλά ικανή να κερδίσει οποιοδήποτε αντίπαλο στην Ελλάδα που προχωράει από επιτυχία σε επιτυχία και ετοιμάζεται την Κυριακή στο Καραισκάκη απέναντι στον Λεβαδειακό να «σπάσει» ένα ακόμη μεγάλο ρεκόρ από την σεζόν 2005-06 συμπληρώνοντας 17 συνεχόμενες νίκες εφόσον ξεπεράσει το εμπόδιο και της ομάδας της Βοιωτίας.

*** Bonus 100 euro για στοίχημα. Δωρεάν εγγραφή ΕΔΩ  σε 2 λεπτά !

Ο τότε Ολυμπιακός, του Τροντ Σόλιντ, είχε καταφέρει να πάει «τρένο» από την 8η αγωνιστική του πρωταθλήματος μέχρι την 23η σε αντίθεση με τον φετινό που ξεκίνησε με το «πόδι στο γκάζι» και συνεχίζει με τον ίδιο ρυθμό.

Η μόνη διαφορά πως σε αυτό το σερί υπάρχει για τον φετινό Ολυμπιακό ένα ματς που τελικά δεν έγινε, αυτό της Λεωφόρου. Ακόμη όμως και με αυτή την παράμετρο, για την οποία βεβαίως δεν ευθύνεται ο Ολυμπιακός, αύριο απέναντι στον Λεβαδειακό οι «ερυθρόλευκοι» έχουν την ευκαιρία έτσι και αλλιώς να γράψουν ιστορία. Και γιατί όχι βεβαίως να συνεχίσουν να εντυπωσιάζουν αυξάνοντας όσο περισσότερο μπορούν ένα ρεκόρ που δύσκολα στα επόμενα χρόνια θα βρεθεί άλλη ομάδα ή άλλος Ολυμπιακός να «σπάσει». Η ομάδα του Σόλιντ με αυτή του Σίλβα έχει αρκετά κοινά αλλά και διαφορές τα οποία και θα αναλύσουμε.

Η ίδια εκκίνηση

Η σεζόν 2004-05 είχε κλείσει για τον Ολυμπιακό με εντυπωσιακό τρόπο. Πολύ διαφορετικά εν τέλει από τον τρόπο που φαινόταν κατά την διάρκεια της. Στο πρωτάθλημα οι «ερυθρόλευκοι» έμοιαζαν να κινδυνεύουν για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά να μείνουν εκτός κορυφής. Την πρωτελευταία αγωνιστική όμως ο Ολυμπιακός πήρε «κεφάλι» και την τελευταία στο Καυτατζόγλειο με το γκολ του Ριβάλντο έπαιρνε τον τίτλο. Στο Κύπελλο επικρατούσε εύκολα στον τελικό της Πάτρας επί του Άρη με 3-0 κατακτώντας το νταμπλ. Όπως και πέρσι έτσι και τότε ο Ολυμπιακός είχε ζοριστεί στο πρωτάθλημα (με την διαφορά πως πέρσι τελικά το «καθάρισε» νωρίτερα ουσιαστικά εύκολα) και είχε κατακτήσει και το κύπελλο. Όπως και τότε με τον Ολυμπιακό να έχει τον Μπάγεβιτς στον πάγκο ο οποίος αμφισβητούνταν στο δεύτερο μισό της σεζόν, έτσι και πέρσι οι «ερυθρόλευκοι» προχώρησαν στην απόλυση Μίτσελ ενώ ο Περέιρα που τον ακολούθησε παρά το νταμπλ είχε την μοίρα του «Ντούσκο».

Κοινές βάσεις

Το περασμένο καλοκαίρι ο Ολυμπιακός επέλεξε στο πρόσωπο του Μάρκο Σίλβα τον προπονητή που θα του φτιάξει από την αρχή μια ομάδα σε γερές βάσεις. Μια ομάδα που θα έχει ως στόχο να παίξει καλό ποδόσφαιρο, να πάει όσο καλύτερα γίνεται στην Ευρώπη και βεβαίως να πάρει το νταμπλ. Και το καλοκαίρι του 2005 ο ερχομός του Τροντ Σόλιντ στον Ολυμπιακό έγινε για αυτούς ακριβώς τους λόγους. Με την αύρα του Ευρωπαίου και πολλά υποσχόμενου τεχνικού ο Νορβηγός έφερε τις πρώτες αλλαγές στον Ολυμπιακό και κατάφερε στην Ελλάδα να παρουσιάσει μια ομάδα που έπαιζε επιθετικό ποδόσφαιρο φτάνοντας στο ντάμπλ με το εντυπωσιακό επίτευγμα των 16 συνεχόμενων νικών.

Η διαφορά στην Ευρώπη

Σε αντίθεση όμως με τον Ολυμπιακό του Σίλβα ο Σόλιντ τότε δεν μπόρεσε να πιάσει με το…καλημέρα (ούτε την επόμενη σεζόν) την επιτυχία στο Τσάμπιονς Λιγκ. Ο Νορβηγός οδήγησε τον Ολυμπιακό μόλις σε 4 βαθμούς στον όμιλο (1-1 με την Ρόζενμποργκ εκτός και 2-1 την Ρεάλ στο Καραισκάκη) αποτυγχάνοντας στον στόχο του καθώς έμεινε και εκτός ΟΥΕΦΑ. Ο Σίλβα από την άλλη άγγιξε το θαύμα σε έναν όμιλο φωτιά με τρεις νίκες και ένα τεράστιο διπλό στο Λονδίνο ενώ έχει την δυνατότητα να κάνει το κάτι παραπάνω στο Γιουρόπα Λιγκ.

Ο ελληνικός κορμός που δεν υπάρχει

Πολύς λόγος έχει γίνει τα τελευταία χρόνια για την ελληνοποίηση του Ολυμπιακού. Ο φετινός όμως Ολυμπιακός δεν στηρίζεται στους Ελληνες. Δεν είναι τυχαίο πως ουσιαστικά μόλις δύο Έλληνες παίκτες (Σιόβας, Φορτούνης) αποτελούν βασικά στελέχη των «ερυθρολεύκων». Στην ομάδα του Σόλιντ οι Έλληνες ήταν όχι απλά η βάση του Ολυμπιακού αλλά αποτελούσαν την συντριπτική πλειοψηφία της βασικής ενδεκάδας των Πειραιωτών στα περισσότερα παιχνίδια. Με πολλά στελέχη από την γενιά της «χρυσής» 7ετιας ο τότε Ολυμπιακός είχε μεγαλύτερη ομοιογένεια βάζοντας παίκτες στο ρόστερ του με τις επιλογές του Σόλιντ.

Ο Τουρέ και ο Φορτούνης

Η χρονιά εκείνη έμεινε για τον Ολυμπιακό για την ανακάλυψη του Γιάγια Τουρέ. Ο Ιβοριανός άσος, άγνωστος τότε ή για την ακρίβεια γνωστός ως ο αδελφός του Κόλο Τουρέ, ήρθε από την Ουκρανία και αποτέλεσε μια από τις σπουδαιότερες μεταγραφές των Πειραιωτών. Το «μαύρο διαμάντι» έλαμψε με τις εμφανίσεις του με το αστείρευτο ταλέντο του με την καριέρα που ακολούθησε να μιλάει από μόνη της. Στον φετινό Ολυμπιακό ο παίκτης που αναδείκνύεται για τους Πειραιώτες είναι Έλληνας και δεν είναι άλλος από τον Κώστα Φορτούνη. Προφανώς και δεν μπορεί να γίνει σύγκριση όμως για τον Έλληνα μεσοεπιθετικό η φετινή σεζόν αποτελεί την δικαίωση των προσπαθειών του καταφέρνοντας να είναι πρωταγωνιστής στον Ολυμπιακό.

Επιθετικοί και οι δύο

Κοινό στοιχείο των δύο Θρύλων η επίθεση. Ο Σόλιντ λάτρης του 4-3-3 παρουσίασε έναν Ολυμπιακό φουλ επιθετικό, κάτι που πλήρωσε βεβαίως στην Ευρώπη. Στην Ελλάδα όμως οι «ερυθρόλευκοι» εκμεταλλεύτηκαν αυτόν τον παράγοντα ενώ στο διάστημα που έκαναν το εντυπωσιακό τους σερί σημείωσαν 36 γκολ και δέχθηκαν δέκα. Στο ίδιο διάστημα (με 15 όμως ματς να έχουν γίνει λόγω της Λεωφόρου) ο φετινός Ολυμπιακός είναι ακόμη πιο παραγωγικός με 41 γκολ στο ενεργητικό του και 9 στο παθητικό του.

Το «σάρωμα» στα ντέρμπι

Φέτος ο Ολυμπιακός στα δύο από τρία ντέρμπι του προγράμματος που έπαιξε τα πήγε περίφημα κατακτώντας δύο εντυπωσιακές νίκες. Στην Τούμπα πέρασε σαν «σίφουνας» με δύο γκολ στο πρώτο ημίχρονο ενώ με την ΑΕΚ στο Καραισκάκη έφτασε με ξέσπασμα στο δεύτερο ημίχρονο στο 4-0. Ο Ολυμπιακός του Σόλιντ στο διάστημα των 16 συνεχόμενων νικών του επικράτησε του Παναθηναικού στο Καραισκάκη με 3-2, κέρδισε στην Τούμπα με 2-1 ενώ επιβλήθηκε με 3-0 της ΑΕΚ στο Φαληρο.

Γεμάτος «αστέρια»

Ο φετινός Ολυμπιακός στηρίζεται κυρίως στην ομαδικότητα του και στο γεγονός ότι έχοντας καλούς και ποιοτικούς παίκτες σε όλες τις θέσεις μπορεί και παρουσιάζει ένα δυνατό σύνολο. Βεβαίως ο Καμπιάσο ως όνομα έχει την «λάμψη» στον φετινό Ολυμπιακό παρότι ο Αργεντινός δεν είναι βασικότατη επιλογή. Ο Ολυμπιακός του Σόλιντ ήταν γεμάτος από «αστέρια». Πρώτος και καλύτερος βεβαίως ο τεράστιος Ριβάλντο, από κοντά οι Τζόρτζεβιτς, Γεωργάτος, Νικοπολίδης, Τουρέ, Κωνσταντίνου, Οκκάς, Στολτίδης, Μαυρογενίδης.

Το «καθάρισε» νωρίς

Ο Ολυμπιακός του Σίλβα φρόντισε να «τελειώσει» από νωρίς το πρωτάθλημα αφήνοντας πίσω του με μεγάλη διαφορά όλες τις ομάδες που ήθελαν να τον αμφισβητήσουν. Το ίδιο ουσιαστικά έκανε και ο Ολυμπιακός του Σόλιντ που μπορεί να είχε ένα μικρό διάστημα που «στραβοπάτησε» όμως με το εντυπωσιακό σερί που έκανε γρήγορα-γρήγορα ξέκοψε κάθε ελπίδα από τους υπόλοιπους του πρωταθλήματος «καθαρίζοντας» νωρίς-νωρίς το πρωτάθλημα.

Το σερί της ομάδας του Σόλιντ

29/10/05     Καλαμαριά-Ολυμπιακός 1-2
6/11/05        Ολυμπιακός-Ξάνθη 2-0
19/11/05     Ατρόμητος-Ολυμπιακός 0-1
28/11/05      Ολυμπιακός-Ηρακλής 2-1
3/12/05       Αιγάλεω-Ολυμπιακός 1-3
12/12/05     Ολυμπιακός-Λάρισα  4-0
17/12/05     Ολυμπιακός-Λεβαδειακός 1-0
8/1/06         Ιωνικός-Ολυμπιακός 0-1
15/1/06       Ολυμπιακός-ΠΑΟ 3-2
30/1/06      Πανιώνιος-Ολυμπιακός 2-3
6/2/06       Ολυμπιακός-Καλλιθέα 2-1
13/2/06     Ακράτητος-Ολυμπιακός 0-1
19/2/06     Ολυμπιακός-ΑΕΚ 3-0
26/2/06    ΠΑΟΚ-Ολυμπιακός 1-2
5/3/06      Ολυμπιακός-ΟΦΗ 4-0
12/3/06     Ολυμπιακός-Καλαμαριά 2-1