Με το «Χρυσό Μετάλλιο Τιμής» τιμήθηκε ο 21χρονος Αναστάσιος Γκαρίπης, ο νεαρός από τη Θεσσαλονίκη που κατά τη διάρκεια του περασμένου καλοκαιριού έσπευσε να σώσει έναν πατέρα και την 10χρονη κόρη του όταν παρασύρθηκαν από ισχυρά θαλάσσια ρεύματα ανοικτά της Επανομής. Η βράβευση πραγματοποιήθηκε σε ειδική τελετή στο Προεδρικό Μέγαρο της Βουδαπέστης, όπου, ο πρόεδρος της Ουγγαρίας Τάμας Σούλιοκ απένειμε την ανώτατη τιμητική διάκριση αριστείας —για πρώτη φορά στην ιστορία του θεσμού σε πολίτη ξένης χώρας.
Το χρονικό της διάσωσης ξεκινά μέσα στον Ιούλιο του 2025, όταν δύο kitesurfers που έκαναν προπόνηση στην περιοχή εντόπισαν μακριά από την ακτή ένα παιδί και έναν ενήλικα, να παλεύουν με το ρεύμα και να εξαντλούνται. Ο Αναστάσιος, όπως έχει περιγράψει ο ίδιος και όπως κατέγραψαν οι δημοσιογραφικές αναφορές, προσέγγισε τους ναυαγούς, τους έδωσε την σανίδα του ώστε να ξεκουραστούν και με τη βοήθεια μιας συναθλήτριας του —της Ισπανίδας πρωταθλήτριας του wing surfing Ισέτ Σεγκούρα— κράτησαν τους δύο ανθρώπους μέχρι να φτάσει σκάφος βοήθειας και να ολοκληρωθεί η επιχείρηση διάσωσης. Σε βίντεο που κυκλοφόρησε εκείνες τις μέρες φαίνεται η σκηνή της παρέμβασης και την ταχύτητα με την οποία οι δύο αθλητές μετατράπηκαν σε εκπροσώπους της βοήθειας.
Ο ίδιος είχε δηλώσει μετά το περιστατικό στο thestival ότι:
«Είχα πάει με δυο φίλους μου στον ποταμό Επανομής για προπόνηση λόγω πολύ αέρα. Είχα πάει για λίγη ώρα κάτω από την μύτη να κάνω προπόνηση γιατί δεν είχε τόσα κύματα μέχρι που είδα δυο κεφαλάκια στην μέση του πουθενά, έναν πατέρα με την κόρη του. Κατευθείαν πήγα κοντά τους και τους έδωσα την σανίδα μου για να ξεκουραστούν. Είχε πάρα πολύ ισχυρό ρεύμα και το νερό ήταν παγωμένο.
Εγώ που ήμουν με την στολή και περίμενα περίπου μισή ώρα μαζί τους είχα αρχίσει να μουδιάζω και αυτοί ήταν απλά με ένα μαγιό. Προσπαθούσα να βρω τρόπο να βγούμε όλοι μαζί αλλά λόγω αέρα και ρευμάτων δεν ήταν δυνατό. Έτσι φώναξα την φίλη μου που έκανε και αυτή προπόνηση και κάθισε μαζί τους ενώ εγώ πήγα να βρω μια βάρκα.
Είχε ειδοποιηθεί το 112 και είδα να στο βάθος να έρχεται μια ψαρόβαρκα και την καθοδήγησα στους ανθρώπους. Χρησιμοποιούσαν τις σανίδες μας για να επιπλέουν περίπου 45 λεπτά. Δεν μπορώ να φανταστώ πόσο μακριά θα είχαν φτάσει και τι θα είχε γίνει άμα δεν τους έβρισκα εκείνη την στιγμή».
Στην ομιλία του κατά την διάρκεια της τελετής, ο Αναστάσιος Γκαρίπης εμφανίστηκε συγκρατημένος όταν μίλησε για το περιστατικό, λέγοντας πως δεν έκανε κάτι παραπάνω από το «αυτονόητο»:
«Αξιότιμε Πρόεδρε της Δημοκρατίας, θα ήθελα να σας ευχαριστήσω από τα βάθη της καρδιάς μου για αυτή την τιμή και τη στιγμή που θα θυμάμαι για πάντα. Δεν περίμενα ποτέ πως ένας Πρόεδρος της Δημοκρατίας, θα μου απονείμει ένα μετάλλιο τιμής γιατί μια ημέρα προπόνησής μου στη θάλασσα, έκανα αυτό που υπαγορεύεται από την ίδια την ανθρώπινη υπόσταση: βοήθησα δύο ανθρώπους σε ανάγκη.
Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, είμαι μέσα στη θάλασσα και την ελευθερία της. Η θάλασσα μού δίδαξε πως η ελευθερία είναι κυρίως φτιαγμένη από ευθύνη, την ευθύνη να βγούμε όλοι στην ακτή. Δέχομαι με ευγνωμοσύνη αυτό το μετάλλιο, όχι μόνο ως προσωπική διάκριση, αλλά ως διάκριση που αποδίδεται στην ανθρωπιά που μας ενώνει»
Στη βράβευση της Βουδαπέστης συμμετείχαν εκπρόσωποι της ουγγρικής πολιτείας και διπλωμάτες, μεταξύ των οποίων και ο Έλληνας πρέσβης Σπύρος Γεωργιλές, ενώ παρόντες ήταν η Ισέτ Σεγκούρα και η οικογένεια των διασωθέντων.
Σε ανάρτησή του ο πατέρας του Αναστάσιου, Στέλιος Γκαρίπης, περιέγραψε την τελετή ως τριωρη και συγκινητική, σημειώνοντας ότι άρχισε με την ανάκρουση του εθνικού ύμνου και ότι στην ομιλία του ο πρόεδρος αναφέρθηκε στον ηρωισμό και το μήνυμα ελπίδας και αλληλεγγύης προς την Ευρώπη του μέλλοντος. Η συγκίνηση ήταν ορατή τόσο στους τιμώμενους όσο και στην οικογένεια των διασωθέντων.
Η απόφαση της Ουγγαρίας να απονείμει το «Χρυσό Μετάλλιο Τιμής» σε μη Ούγγρο πολίτη προκάλεσε ευρεία κάλυψη στα ελληνικά μέσα και σχόλια για την αξία της έμπρακτης αλληλεγγύης.
