Ποτέ κανένας «γαλανόλευκος» αθλητής δεν θα ξεπεράσει σε impact αυτόν τον μύθο που ακούει στο όνομα «Νίκος Γκάλης».
Από τις 7 Μαΐου του 2013 κανείς δεν ξαναφόρεσε το Νο 6 στον Άρη, από σήμερα κανείς δεν θα ξαναβάλει το Νο 4 στην Εθνική
Ο θρύλος του μπάσκετ, ο θρύλος των σπορ, ο θρύλος σκέτο. Ήρθε από τις ΗΠΑ το 1979 και γιγάντωσε την άσημη μέχρι το 1986 Εθνική Ελλάδας.
Ποιος να το φανταζόταν στις 2 Δεκεμβρίου εκείνης της χρονιάς, όταν θα πραγματοποιούσε το ντεμπούτο του σε ένα ντέρμπι Άρης–Ηρακλής, πως θα εξελισσόταν στον κορυφαίο των εγχώριων παρκέ.
Ο Γκάλης εμφανίστηκε με το Νο 7 μαζί με τους Παπαγεωργίου, Αλεξανδρή, Παραμανίδη και Σκόνδρα.
Απέναντι τους βρήκαν τους Τσουμή, Μάντη, Καρατζουλίδη, Πιλαφίδη και Σακελλαρίου.
Στις κριτικές της εποχής, ο Γκάλης αναφέρεται ως πρόσωπο του αγώνα που όμως η κατάχρηση προσπαθειών του και η αστοχία του έφερε σε πολύ δύσκολη θέση την ομάδα του.
Στις δηλώσεις του ίδιος ζήτησε πίστωση χρόνου, ενώ ο παράγοντας Ανέστης Πεταλίδης, απευθυνόμενος στους δημοσιογράφους, έλεγε το αμίμητο: «Προσέξτε γιατί εκεί που τώρα φτύνετε, σε λίγες μέρες θα γλείφετε!»
Για την ιστορία η αναμέτρηση του Αλεξάνδρειου έληξε 79-78, με τον ίδιο να σημειώνει 30 πόντους
Λίγους μήνες αργότερα, στις 6 Μαΐου 1980, ο Γκάλης πραγματοποίησε το ντεμπούτο του με την Εθνική Ελλάδας, σε μία αναμέτρηση κόντρα στη Σουηδία στο πλαίσιο της 1ης αγωνιστικής του προολυμπιακού τουρνουά του Βεβέ της Ελβετίας.
Τότε δεν φορούσε το Νο 4, αλλά το Νο 10 και αναγραφόταν Γεωργαλής.
Εκείνος σημείωσε 25 πόντους, η Εθνική έχασε 79-71, όμως, τα επόμενα χρόνια η πορεία θα ήταν μόνο ανοδική.
Από το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα 1986, στην κατάκτηση του EuroBasket 1987 και το ασημένιο στο EuroBasket 1989.
Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς από την πορεία του σε συλλογικό και εθνικό επίπεδο…
Από τις 7 Μαΐου του 2013 κανείς δεν ξαναφόρεσε το Νο 6 στον Άρη, από σήμερα κανείς δεν θα ξαναβάλει το Νο 4 στo αντιπροσωπευτικό συγκρότημα.
«Νίκος Γκάλης οε, οε, οε»
Πριν από το τζάμπολ του φιλικού αγώνα της Εθνικής με τη Σλοβενία, ο «γκάγκστερ» βραβεύθηκε όπως του άρμοζε.
Δεκατρείς χιλιάδες Έλληνες στο ΟΑΚΑ για τον θρύλο των θρύλων. Για τον Νίκο Γκάλη.
Αρχικά όλοι άναψαν τους φακούς από τα κινητά τους τηλέφωνα.
Ο Γκάλης εμφανίστηκε και αποθεώθηκε, προτού χαιρετήσει τους πάντες από το σλοβενικό και το ελληνικό στρατόπεδο.
Παράλληλα, προβάλλονταν χαρακτηριστικές στιγμές από τη μυθική του καριέρα.
Όταν η φανέλα με το Νο 4 άρχισε να υψώνεται στον «ουρανό» του ΟΑΚΑ, ο Γκάλης δεν κατάφερε να συγκρατήσει τα δάκρυά του.
Οι στιγμές ήταν συγκλονιστικές. Οι μνήμες ξύπνησαν. Ο ίδιος δεν μπορούσε να μιλήσει από τη συγκίνηση.
Αμέσως μετά βραβεύθηκε από τα δύο αντιπροσωπευτικά συγκροτήματα, βγήκαν οι αναμνηστικές φωτογραφίες και η ιστορία έγραψε ότι το «γαλανόλευκο» Νο 4 θα βρίσκεται πάντα νοερά σε κάθε παρκέ που θα ακούγεται η ιαχή «Ελλάς-Ελλάς».
